Það er sem ég stend á fjölmennu torgi í stórri borg og allt er stappað af fólki en samt er ég alein öskrandi úr mér lungun í miðju þvögunnar. ARG!!!!!!!!!!! smávegis pirringur og ruglingur í öngþveiti umferðar Siggu. Það er svo skrýtið að fá allt í einu þá tilfinningu að þú sért orðin 13 ára aftur og veist ekki neitt í þinn haus....nema hvað þú fattar allt í einu að þú ert 21 árs og veist ekkert hvað þú vilt gera við líf þitt því að möguleikarnir eru svo margir að þú veist eiginlega ekki bara hvar þú átt að byrja,mjög ruglingslegt. En já smávegis tilvistarkreppa í gangi eins og staðan er í dag, ég er ekki alveg viss hvað snýr upp og hvað snýr niður...
Ég er áttavillt..og ég er ekki svo viss að áttaviti bjargi mér nema kannski í formi vitrar manneskju...
Ég sakna hans mystery manns, það voru komnar svo margar kenningar í gang... en hvað um það.